
Για κάθε κοινωνική εκδήλωση, υπάρχει πάντα και μια φράση κλειδί. Για παράδειγμα, όταν γίνεται ένας γάμος, η ερώτηση είναι: ΠΟΙΑ παντρεύεται; Όταν γίνεται μια κηδεία… η ερώτηση είναι: ΠΟΙΟΣ πέθανε; Και όταν πάλι κάποιος τερματίζει το βίο του και είναι βαρειά άρρωστος… τότε σ’ όλο το χωριό ακούγεται η φράση: ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!
Αυτό το περιμένουμε σηκώνει πολύ συζήτηση. Γιατί ότι και να περιμένουμε εμείς οι θνητοί, ο Ύψιστος έχει πάντα τον τελευταίο λόγο. Αφορμή για τούτες τις σκέψεις στάθηκε μια περίπτωση που διαδραματίζεται στο χωριό μου τα τελευταία 20 χρόνια. Πρωταγωνιστεί -άθελά του βεβαίως- ο πάππης. Κι από κοντά η οικογένειά του, που έχει την έγνοια του και την φροντίδα του.