Περίπτωση ΓΑΠ – Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά

Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο πρωθυπουργός είναι ένα βήμα πριν μετατραπεί σε έναν από τους αγαπημένους παιδικούς ήρωες. Τον βαρόνο Μινχάουζεν. Τόσα ψέματα και τόση παραπλάνηση του ελληνικού λαού, τόση διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητας για την ελληνική οικονομία και τη χώρα δε ζήσαμε ούτε στα χρόνια του Ανδρέα.

Μια συμφωνία που έχει άπειρα αρνητικά σημεία παρουσιάστηκε στο διάγγελμα ως η μοναδική ελπίδα για να σωθεί η χώρα. Χωρίς φυσικά να μας πει για τις θυσίες που θα υποστεί ο ελληνικός λαός.

Όλη αυτή η φασαρία με το διάγγελμα για να μας πει ο κ. Παπανδρέου ότι δεν κινδυνεύουν οι συντάξεις και τα ταμεία. Δεν μας εξήγησε όμως που θα βρει τα λεφτά για να καλύψει τη χασούρα από το κούρεμα. Γιατί άραγε δεν έβαλε ο πρωθυπουργός όρο να μη συμμετάσχουν τα ταμεία στη διαδικασία. Είχαν τόσο μεγάλη ανάγκη από τα 11 δις ευρώ, το υστέρημα του ελληνικού λαού που χάνεται; Και χάνεται διότι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έβαλαν τις διοικήσεις των ταμείων να ποντάρουν τα αποθεματικά τους στα ελληνικά ομόλογα για να κλείνουν οι μαύρες τρύπες. Και τώρα οι ασφαλισμένοι θα πληρώσουν τα επίχειρα.

Όταν σε λίγους μήνες θα αδειάσουν τα ταμεία των ταμείων να δούμε αν ο προϋπολογισμός θα τα ενισχύσει κι αν η μόνιμη επιτροπεία θα συναινέσει σε κάτι τέτοιο.

Ο κ. Παπανδρέου, σαν άλλος Τσε Γκεβάρα μας προέτρεψε να κάνουμε ο καθένας τη δική του επανάσταση, κι όλοι μαζί να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Επιχειρεί να μας πείσει ότι η νέα σύμβαση, το νέο μνημόνιο, μετά την αποτυχία όλων των άλλων, θα μας φέρει στο σωστό δρόμο και θα μας απαλλάξει από τα βάρη του παρελθόντος. Μάλιστα, αναφέρθηκε και στους ξένους που όπως είπε βάζουν κι αυτοί πλάτη για να σωθεί η Ελλάδα. Μας δανείζουν με ιδιαίτερα σκληρούς όρους, μας τινάζουν στον αέρα, απαιτούν να ξεπουλήσουμε τα πάντα, αλλά παρ’ όλα αυτά είναι και αλληλέγγυοι σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου.

Μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η φράση του ότι η κυβέρνηση είχε μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ στη Σύνοδο Κορυφής. Εκτός κι αν θεωρεί διαπραγματευτική δύναμη ότι δεν προλάβαινε να τρώει «φάπες» ή ότι τόσο καιρό δεν συμμετείχε σε καμιά συζήτηση για τη λύση του ελληνικού προβλήματος.

«Για όσους ανησυχούν, να ξέρουν ότι τίποτα δεν θυσιάζει τη δυνατότητα να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις. Στα δικά μας χέρια είναι το μέλλον μας και εμείς έχουμε την ευθύνη. Το να μας παρέχει κάποιος συμβουλές μόνο καλό θα μας προσφέρει».

Αυτή ήταν η αναφορά του στους επιτρόπους που πιάνουν μόνιμα… στασίδια στην Ελλάδα και θα λύνουν και θα δένουν. Άλλωστε, η συμφωνία το προβλέπει ρητά, η Μέρκελ το διατάσσει. Η Ελλάδα θα είναι για χρόνια υπό ξένη κηδεμονία, έστω κι αν ο κ. Παπανδρέου το βαφτίζει συμβουλές.

Θα μπορούσε να πει κανείς πολλά για το διάγγελμα, όμως, έχει μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο κ. Παπανδρέου έχει γίνει πολύ καλός μαθητής του καθηγητή κ. Βενιζέλου. Μιλά συνεχώς και για ώρα χωρίς να λέει κάτι ουσιαστικό για τον κόσμο.

Αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι με λόγια δε χορταίνει ο κόσμος. Και αυτό θα του το δείξει στις κάλπες. Σύντομα.