20.000 άνθρωποι είναι νεκροί ή αγνοούνται. Περισσότερα από 800.000 σπίτια είναι ολοκληρωτικά ή μερικώς κατεστραμμένα…
Στην Ιαπωνία, έξι μήνες πριν. Πόλη Κεσενούμα, λίγο μετά το φονικό τσουνάμι. Οι πρώτες φωτογραφίες από τις τριάδες που ακολουθούν είναι την επομένη της καταστροφής. Οι δεύτερες ένα τρίμηνο μετά, κι οι τρίτες σήμερα. Μέσα σε έξι μήνες έχουν γίνει έργα. Διότι εκεί υπάρχει οργάνωση, υπάρχουν πολίτες, υπάρχει δουλειά, υπάρχει κράτος. Εκεί δεν περιμένουν σωτήρες και...
Παπαδήμους για να κάνουν το αυτονόητο. Φανταστείτε να είχαμε πάθει αντίστοιχη καταστροφή εμείς εδώ στην Ελλάδα. Ακόμη θα κλαίγαμε τη μοίρα μας, θα ζητούσαμε τη συνδρομή ξένων ειδικών, θα αιτούμασταν κρατικής αποζημίωσης και διορισμό στο δημόσιο, μαζί με βαρέα και ανθυγιεινά.Η καταστροφή της Ελλάδας μπορεί να μην είναι τόσο εξόφθαλμη και εκκωφαντική, ωστόσο είναι υπαρκτή. Είναι αντίστοιχη, αν όχι καταστροφικότερη. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε κι αρχίσουμε να κουβαλάμε κι εμείς τα συντρίμμια μας, τόσο γρηγορότερα θα αποκατασταθεί το τοπίο γύρω και μέσα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου